f
Technika :akwarela/gwasz na papierze , praca sygnowana przez Artystę, praca oprawiona w passe-partout.
Inspiracja do powstania pracy był kadr filmowy
Obraz namalowany na podstawie kadru ze słynnej komedii pt. Nie lubię poniedziałku” w reżyserii Tadeusza Chmielewskiego z roku 1971.Ten zabawny i pogodny film opowiada 24 godziny z życia mieszkańców i gości ówczesnej Warszawy.Bohaterowie, wśród których znajdziemy cały przekrój społeczeństwa, potykając się o siebie, starają się odnaleźć wśród swoich obowiązków i planów,przewidzianych na pierwszy dzień nowego tygodnia. Zdarzenia wynikające z tych kontaktów nabierają zabawnego, a nawet surrealistycznego charakteru i stają się pretekstem do przedstawienia w pełnym świetle zalet i mankamentów Warszawy lat 70-tych. Obraz przedstawiony w tym filmie, jest zdecydowanie optymistyczny i stanowi laurkę dla młodej stolicy socjalistycznego państwa. Niewątpliwie odpowiadało to zapotrzebowaniu władz komunistycznych i wpisywało się w pewien nurt propagandy sukcesu, mamy jednak okazję zaobserwować wiele zalet ówczesnej Warszawy o których dziś już możemy tylko pomarzyć. Czysty i przestronny widok miasta, funkcjonalna i zgrabna architektura, jak i przyjazny, schludny wygląd warszawiaków jest dziś całkowicie zapomniany lub raczej zatracony.