Waldemar Świerzy był jednym z najwybitniejszych polskich plakacistów. Artysta zajmował się też ilustrowaniem książek i projektowaniem okładek płyt, kalendarzy i znaczków pocztowych. Był autorem obwolut do serii wydawniczej „Współczesna proza światowa” PIW-u. Opracowywał grafikę pawilonów polskich na międzynarodowych targach w: Nowym Jorku, Wiedniu, Pekinie, Casablance i Poznaniu.
Waldemar Świerzy studiował w latach 1947-1952 na Wydziale Grafiki w katowickiej filii krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u prof. Józefa Mroszczaka. W 1952 roku uzyskał pierwszy dyplom tejże uczelni. Był też jednym z jej najmłodszych wychowanków – naukę rozpoczął mając zaledwie 15 lat. W latach 50-tych pracował w Wydawnictwie Artystycznym i Graficznym. WAG był wówczas jednym z głównych ośrodków w Polsce kształtujących charakter polskiego plakatu. Twórczość Artysty to przykład krystalizowania się założeń nowej koncepcji plakatu, gruntownie zmieniających kanon reguł obowiązujących w teorii i praktyce plakatu od lat trzydziestych. Nastąpiło przede wszystkim znaczne rozluźnienie dość sztywnych zasad na rzecz swobodnej gry wyobraźni i warsztatu, głównie malarskiej proweniencji.
Od 1965 Waldemar Śwerzy wykładał w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (od 1996 ASP) w Poznaniu, uzyskując w niej kolejne stopnie akademickie, aż do profesora zwyczajnego (1987). W 1994 roku objął pracownię plakatu na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych.
