Jan Dobkowski to Artysta nadzwyczaj oryginalny. Zajmuje się malarstwem, rysunkiem, grafiką, akcjami plenerowymi i ulicznymi, graffiti oraz filmem. Absolwent Państwowego Liceum Plastycznego w Warszawie. W latach 1962-1968 studiował malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w pracowniach prof. Juliusza Studnickiego i prof. Jana Cybisa.
Za pracę dyplomową „Taśma” (1968) otrzymał nagrodę rektora ASP. W trakcie studiów wraz z Jurrym (Jerzym Zielińskim) założył w 1967 roku grupę Neo-Neo-Neo, której założenia opierały się na przeciwstawieniu się panującym wówczas na uczelni postimpresjonistycznym tendencjom w malarstwie. Artyści propagowali koncepcję alternatywnego malarstwa figuratywnego, skupionego na problematyce łączącej elementy hedonistyczne i krytykę polityczną. W 1968 roku powstał pierwszy czerwono-zielony obraz artysty „Podwójna Dziewczyna”, który obecnie znajduje się w kolekcji Muzeum Guggenheima. Cykl dzieł czerwono-zielonych zapewnił Artyście sukces i do dzisiaj uchodzi za jeden z najbardziej charakterystycznych w jego twórczości. Sam Artysta stwierdził, że „czerwono-zielony okres wywodził się z natury, z poszukiwania linearnego, z tropienia płaszczyzny konturu. Chciałem coś wydrzeć naturze, choćby na zasadzie obrysu. (…) To był początek mojego ja, mojego samookreślenia”.
________________________________________
W 1972 roku Jan Dobkowski otrzymał stypendium Fundacji Kościuszkowskiej i wyjechał do Nowego Jorku. Jego styl malowania uległ pewnej modyfikacji. Artysta skupił się na abstrakcyjnych wzorach splątanych cienkich linii. Stworzył cykle dzieł: „Wszechświat i ja”, „Marianna”, „Erotikon”. Wydarzenia lat 1980-1981, śmierć rodziców, tragiczna śmierć Jerzego Zielińskiego i wprowadzenie stanu wojennego spowodowały na wiele lat wyraźną zmianę nastroju dzieł Jana Dobkowskiego. Artysta malował wówczas monochromatyczne, ciemne płótna pokryte symbolicznymi znakami. Z tego okresu pochodzą cykle dzieł: „Nadzieja i mrok”, „Albo-albo”, „Stan wojenny”. Rezultatem wrażeń i doświadczeń z licznych wojaży po świecie są m.in. cykle: „Genesis”, „Karnawał w Rio”, „Nokturny”, „Australijski sen”, „Himalaje” i „Uniwersum”. Artysta mówi: „Staram się dużo podróżować, aby poznać świat przyrody i różnych kultur, gdyż jedno i drugie to natchnienie dla mojej sztuki.” Prace Jana Dobkowskiego z tego okresu, choć stworzone wyrafinowanie prostymi środkami malarskimi, pełne są metaforycznej symboliki. Urzekają magią przestrzeni, światła i koloru. Jan Dobkowski ma w swoim dorobku twórczym aż 25 cykli malarskich i 10 rysunkowych. Ich elementem spajającym jest konsekwentnie linia i jak twierdzi ich Twórca“ „Z niej to buduję przedmioty, przestrzeń. Jestem szczęśliwy, bo jakby na nowo tworzę świat. (…) Natura związała się z linearnością, jej początkiem jest zawsze linia. Linia stanowi ślad mojego myślenia”.
Za swoją twórczość Artysta był wielokrotnie nagradzany. W 1970 roku otrzymał nagrodę Ministra Kultury i Sztuki za upowszechnianie twórczości plastycznej oraz zdobył złoty medal na sympozjum Złotego Grona w Zielonej Górze. W 1978 roku otrzymał Nagrodę Krytyków im. C. K. Norwida, a w 1994 roku Nagrodę im. Jana Cybisa za całokształt twórczości. Jan Dobkowski, to Artysta niezwykle ceniony, czego wyrazem jest ponad 170 wystaw indywidualnych w Polsce i za granicą oraz udział w ponad 200 prezentacjach zbiorowych. Prace Jana Dobkowskiego znajdują się w zbiorach m.in.: Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Narodowego we Wrocławiu, Muzeum Narodowego w Poznaniu, R. Guggenheim Museum w Nowym Jorku oraz w wielu kolekcjach prywatnych w Polsce, Szwecji, Danii, USA, Szwajcarii, Francji.
